Who I Am ? ♥...
წარსული ჩემი მებრძვის აწმყოსთვის,
სიტყვები მეტრფის მალული გრძნობის...
დამღალა ცხოვრებამ რთულმა, სასტიკმა,
დამღალა დუმილმა, დუმილმა მწარემ.
დამღალა ფიქრებმა, გამშორდით, კმარა!
კმარა ტანჯვა, ცრემლების დაღვრა.
მინდა მთელი არსებით, გულით,
მიშველეთ, ხმამაღლა, გრძნობით ვიყვირო!
ცრემლებით ვხატავ ფურცელზე ნაზად,
რომელ სიტყვებსაც ვუმზერ ღიმილით.
მინდა ავსახო ტკივილი გულის,
რომელიც ბოლოს მომიღებს მალე..
ამწამს სიკვდილი მიჯობს მე ალბათ,
რათა ასახულ ტკივილს გავექცე.
მიჯობს ცრემლებში დავიხრჩო ახლა,
ან ცეცხლის ალში ვიწოდე მუდამ..
ჩემს საიდუმლოს ვანდობ თეთრ ფურცლებს
და ჩემი გული შვებას ეცემა..
ამ მონატრებას ვეღარ ვერევი,
ეს გული მხოლოდ შენ გელოდება.
მაპატიე, რომ თეთრი ლექსი,
გულის სიღრმეში შენთვის იქმნება,
გთხოვ, მაპატიე, რომ შენს გარეშე,
ჩემი სიცოცხლე არაფერია.
ვერ გეტყვი -
,,შენს სილამაზეს
ვეტრფი თუ ვებრძვი"..
ვერ გეტყვი,
რომ სუნთქვა ხარ ჩემი..
მინდა, რომ იცოდე,
რას ნიშნავ ჩემთვის,
მინდა, რომ გრძნობდე,
რასაც ვგრძნობ შენით..
მინდა, რომ გწამდეს,
გჯეროდეს ერთის,
რომ მუდამ შენს გვერდით
იქნება ღმერთი..
ძნელია, როცა მიჰყვები ქუჩას და იცი,
რომ იქ ბოლოს, არავინ გელის..
ძნელია, როცა ცხოვრებ და იცი,
იქ, სადრაც შორს, არავინ გელის..
ძნელია, როცა სიყვარულს კარგავ,
ძნელია,როცა შენს წარსულს ებრძვი..
ძნელია, როცა იმედებს კარგავ,
ძნელია, როცა ლოდინი გტანჯავს...
მოგესალმები, სტუმარი !
კეთილი იყოს თქვენი შემოსვლა საიტზე.
თრთის ღამე ბავშვივით, კრთის, რამედ მაინც ღირდეს უბადრუკი, შავბნელი, ჩამოსდის ღვარად ცრემლი წვიმის სახით დადენილი და გულს უწყალებს აფორიაქებულ მა ..
თქვენ საცდური ხართ მთებო, ხევებო მოკაზმულებო თოვლის გვირგვინით, თავზარ დაცემულთ მიწა ჩაგვექცა,
უსულო გვამებს ვეძებთ ხელებით... ბედკრულო ჩე ..