მივდივარ, მივაპობ ცხოვრების ზვირთებს... 
ვუყურებ უწყვეტად შენს ლამაზ თითებს. 
მე ვფიქრობ ეს გრძნობა ჰგავს მხოლოდ მითებს, 
მაგრამ კვლავ გაჩუქებ მშვენიერ ტიტებს... 

ვიტყოდი რომ შენში არის აფროდიტე, ქალღმერთი, 
მაგრამ ვინ არს აფროდიტე შენ ხომ ხარ ერთადერთი! 
ვიტყოდი რომ შენში არის ის, ათენა პალასი, 
მაგრამ ვინ არის ათენა როცა შენ ხარ ხალასი! 

ვიტყოდი რომ ბარათაშვილს დაეწერა შენზე, 
მაგრამ ვერ გაგიბედავდა, ვერ დაწერდა ღმერთზე! 
ვიტყოდი: " გალაკტიონი დაწერდა შენს თმებზე," 
მაგრამ ის ვერ გაბედავდა წერას მშვენიერზე! 

ვიტყოდი შანდორ პეტეფი მოგიძღვნიდა ლექსებს, 
მაგრამ ვერ შემოჰკადრებდა შენნაირ ქალღმერთებს! 
ვიტყოდი რომ სიყვარული თავის ფეხით მოვა, 
მაგრამ ვიცი არ შეწყდება ეს ძლიერი თოვა... 

მივდივარ, მივაპობ ცხოვრების ზვირთებს... 
ვუყურებ უწყვეტად შენს ლამაზ თითებს. 
მე ვფიქრობ ეს გრძნობა ჰგავს მხოლოდ მითებს, 
მაგრამ კვლავ გაჩუქებ მშვენიერ ტიტებს...