დედას ვერავინ გაუგებს რამეს
იგი ჩუმი და სევდით სავსეა
ის გვასულდგმულებს სიცოცხლით გვავსებს
ჩვენ კი ბევრი რამ არ შეგვიძლია.
დედა სიტყვებში ყველაზე ნაზი
ნაზი სიტყვაა გამოკვეთილი
ჩუმი ოცნება სევდით დაღლილი
დედის თვალებში ამოტვიფრული...

დედა მხიარული,დედა მტირალი და
დედა ფიქრიანი ღამით,
დედა დარდიანი, დედა ოცნებებით
ცაში მოფარფატე ფიფქი.
დედა მთის წყარო და
დედა წვიმის წვეთი,
თავზე რომ გვეცემა ფრთხილად,
დედა ქარიშხალი და დარდის მომთმენი
გულში რომ ინახავს თბილად...

ზეცას ღრუბელი აღარ შორდება ვით შავი ნისლი
სჩანს რომ იწვიმებს და არ ვიცი რატომ და რისთვის
ჩემს გულს ასევე ახვევია შავი ფიქრები
ვხედავ რომ გლოვობს და ვერ ვხვდები რისთვის ან ვისთვის.

დაიწყო წვიმა იასამანს უსველებს კალთას
დავიწყე ფიქრი და ცრემლები მოგორავს თვალთგან...