მე, შენ და დრო

დრო მიდის, მაგრამ არ მივყვები დროს.
მე მივდევ საშინელ, სისხლისმღვრელ ომს.
ზოგ ლექსთა ფონზე ამბობენ:"თმობს!"
მე მხოლოდ შენი გული მათბობს!

აქ არ არსებობს გალაკტიონი,
ოჰ ჩემთვის შენ ხარ აქ ალიონი.
არ არსებობენ ლამაზმანები
და მე შენით ვარ განაწვალები.

მე ვარ შენი მონატრების უდიდეს ქარცეცხლში.
ვგრძნობ, რომ მინდა შენი ნახვა და ვარ მკვდართა ლეშში.
სიკვდილის წინ მცირე ღვინოს ან ამ არაყს დავლევდი.
სიკვდილამდე ალბათ შენთვის მე ბევრ რამეს დავწერდი.

ვიცი, ვიცი რომ მე მალე სამუდამოდ გავქრები.
მანამდე კი ბევრს დავლევ და მე საშინლად დავთვრები.
ალბათ, როცა დაგინახავ ნაყინივით დავდნები.
იცოდე, რომ მხოლოდ შენთვის მე ყველას შევაკვდები.

"სიტყვები ხანდახან სათქმელს ვერ ამბობენ,"
გრძნობები კი შენთან შეხვედრას ლამობენ.
ეს ჩემი აჩრდილნი შენს გრძნობებს ნატრობენ,
გულში კი რითმები ჩქარობდნენ, ჩქარობენ.

მივდივარ, მიმაფრენ გრძნობების მორევში.
შენდამი შეცდომებს შევეშვი, მოვეშვი.
ვიცი, რომ შენთვის სულ არ მაქვს ფასი,
მაგრამ მე გრძნობები მაქვს დასახაზი.

"მე ასეთი დავრჩები თუ გამიძლებს დრო."
მე შენგან არ გავქრები რომც არ დამინდო.
როგორ მინდა, რომ ეგ გული სულ მე გაგითბო.
ცეცხლის ალი შენში ერთხელ ჩემთვის ავინთო.

დრო მიდის, მაგრამ არ მივყვები დროს.
მე მივდევ საშინელ, სისხლისმღვრელ ომს.
ზოგ ლექსთა ფონზე ამბობენ:"თმობს!"
მე მხოლოდ შენი გული მათბობს!