რამდენი დრო გასულა

ფიქრი ქროდა,სევდა წვიმდა
საწყალს გულით ედარდა
ტანჯვით კრთოდა მისი სახე
დღეს არ გამოედარა.
ფიქრიანი კრთოდა ღამე
წვიმდა მარტის ცრემლებიც
და ღამეებს სევდიანი
ხვდება მუქი ფერებით.
კარი ღია დარჩენოდა
იქნებ იმას ელოდა
თოვლი კარში იყრებოდა
და თან ყინვა მოჰონდა.
სევდით კრთოდა მისი სახე
ბაგეს სიტყვა სცდებოდა
მხოლოდ მისი სახელი და
ის ნაკოცნი რჩებოდა.
კარი ღია დარჩენოდა
ანდა განგებ დატოვა
ის ელოდა იქნებ მოდის
იქნებ არ მიმატოვა.
მაგრამ თურმე სიყვარული
მისგან ჩუმად წასულა,
ფიქრი ქროდა,ცრემლი წვიმდა
რამდენი დრო გასულა.